't Appeltje Totally Kicks Ass

Op het moment van schrijven zit ik al op mijn tweede bestemming. Of beter gezegd, lig ik op een van de banken in de woonkamer van het gedeelde appartement in Lima, waar ik uitzicht heb over de stad met de bergen op de achtergrond;). Maar ik wil jullie natuurlijk niet mijn belevenissen in New York onthouden.

Na een vlucht van 8 uur (met personal entertainment system:) ) landde ik in Newark, NJ. Waar ik bij de customs direct al een blik kon werpen op de skyline van New York. Na een rit met de trein en metro arriveerde ik rond 6 pm bij het Jazz On The Park hostel en even na het inchecken kwam Niels ook aan bij het hostel. Ter info: Niels (nielsb.waarbenjij.nu) werkte in Eindhoven op hetzelfde lab en loopt stage in Boston. De eerste avond zijn we een pizza gaan eten (druipend van het vet), naar een Irish pub geweest en de film Kicks-Ass bekeken in de bios (absolute aanrader). Rond 2 am, oftewel 8 uur 's ochtends voor m'n bioritme, kwamen we weer aan bij het hostel en na nog even te hebben gepraat met m'n roommates (een spanjaard en twee denen) was het tijd om te gaan slapen. Jammer genoeg bleek héél laat gaan slapen ook niet te helpen tegen een jetlag, want vier uur later werd ik weer wakker. Toch voelde ik me gelukkig redelijk uitgerust.

Na samen met Niels te hebben ontbeten bij het hostel, zijn we op pad gegaan om wat van New York te gaan zien. Hoewel ik al vaker in New York ben geweest, dit is alweer de vierde keer:), kun je echter nooit genoeg van NY krijgen. Daarom hierbij alvast sorry voor de lengte van deze tekst, hij is al ingekort, maar er valt ook zoveel te beleven in NY. Dus pak eerst even wat te drinken (bijvoorbeeld een Starbucks frappuccino, die gelukkig ook in Lima te krijgen is) of een snack;).

Niels en ik zijn begonnen bij Times Square Avenue en de M&M store en vervolgens verder door midtown gelopen langs het grand central station en Chrysler building. Na het drinken van mijn eerste Starbucks cappuccino in twee jaar zijn we naar het Ripley's Believe It Or Not museum geweest. Het weer was namelijk redelijk dramatisch, het regende al sinds het begin van de nacht non-stop, waardoor we even moesten opdrogen. In het museum worden de meest merkwaardige dingen getentoonsteld: van 24 gekrompen hoofden (zie foto) tot een opgezette siamees kalf. Hierna zijn we via het Bryant park en het Flatiron building naar Chinatown gelopen waar de Fung Wa bus naar Boston vertrok die Niels geboekt had. Op de weg terug naar het hostel heb ik in de subway nog met een prof gesproken over wat tegenwoordig de place-to-be in NY is. De nieuwste hippe wijk blijkt Williamsburg in Brooklyn te zijn, maar zelfs in 7 dagen heb ik geen tijd gehad om daarnaartoe te gaan;).

De volgende dag, maandag, regende het nog steeds, waardoor ik na een kort bezoek aan de Apple store (de IPad ziet er best wel gaaf uit), maar een ander museum ben gaan bezoeken: het Museum of Natural History. Zoals de naam al zegt, kun je hier alles vinden over de natuur, van skeletten van een t-rex en mammoet, opgezette olifanten, tot een grote meteoriet. 's Avonds ben ik gaan eten bij Chipotle in het Empire State Building. Chipotle is een soort van mexicaanse Subway, en dat was in Baltimore al mijn favoriete eten, dus dat was net als met Starbucks een leuk en vertrouwd weerzien:). Op de terugweg heb ik weer de metro gepakt en in een krant stond een leuk stukje dat ik jullie niet wil onthouden. Het zou zomaar uit een maffiafilm als Goodfellas kunnen komen:
"The son of Di Pietro wants to become a lawyer to defend his father. Di Pietro - a 53 years old former strip club owner nicknamed Fat Angelo - is serving 59 years for extortion and kidnapping. He was convicted for plotting to blow off a rival's genitals with an M-80 firecracker while consorting with a ruthless gang of albanian mobsters."

Dit brengt me bij een aantal plus- en minpunten van New York. Alleen de metro is al een wereld op zich. Bij Times Square 42nd station spelen muzikanten jazz muziek op het station en zwervers vragen om geld in de treinen, maar beginnen wel met: "I'm sorry to disturb your day."Een man zonder armen vraagt om geld met een bord dat aan zijn stompen is vastgebonden... Als illegaal heeft hij natuurlijk geen recht op gezondheidszorg in het altijd geweldige Amerika. Maar het is goed om te zien dat veel mensen hem wat geld geven. In de metro zijn reclames altijd in twee talen: in het Engels en Spaans. En een reclame van de Women's bible society "Jesus says: I am the resurrection and the life", staat naast een reclame van "Don't let impotence ruin your sex life" en "Dr Zizmor says you can look great today, and take your time to pay" (het rijmt zelfs).

Op dinsdag kwam langzamerhand de zon tevoorschijn tussen de wolken en heb ik rondgelopen bij Washington Square Park, SoHo (totaal anders dan midtown), Battery Park en Ground Zero (waar ze eindelijk zijn begonnen met bouwen) en vele foto's gemaakt. Ik denk dat ik elke dag wel zo'n 10 tot 15 km lopend heb afgelegd (inclusief 10 pleisters door mijn nog niet ingelopen sneakers), maar dat is alvast een goede oefening voor de hike naar Macchu Picchu later;).

Toen ik woensdagochtend het hotel uitkwam, stonden er 3 politieauto's voor de deur... Er stond namelijk een auto voor een brandkraan en die moest worden weggetakeld met een towtruck. Bloomberg, de burgemeester, had namelijk beloofd om de criminaliteit aan te pakken, maar nadat de criminaliteit was afgenomen, waren de agenten allemaal nog steeds in dienst. Op Times Square staat zelfs om de tien meter een agent niks te doen (ok, afgelopen zondag hadden ze wel even wat te doen;-)).

Na het kopen van een $5 sandwich, daar waar een broodje salami/kaas in Nederland 4 plakjes bevat, bevat een broodje in NY 10 lagen salami en nog een paar lagen kaas, leve Amerika:), en dagelijkse bezoekje(s) aan een Starbucks ben ik naar het Museum of Modern Art (MoMA) gegaan, het was namelijk weer begonnen met regenen... Maar in tegenstelling tot mijn verwachting, bleek het echt een heel gaaf museum te zijn waar ik de hele dag heb doorgebracht. Van de bekende sterrenhemel van Van Gogh, Picasso, Andy Warhol, een tentoonstelling van een Zuid-Afrikaanse kunstenaar (Kendrick) tot aparte/vreemde/maar toch op de een of andere manier toch interessante live-action kunst van Maria Abramovic (bekend van het vak CKV van de middelbare school). In het midden van een hal staat een tafel met 2 stoelen omringd door schijnwerpers en camera's. Op een van de stoelen zit zij, dag in dag uit voor 2 maanden, en kunstzinnige types kunnen in de andere stoel gaan zitten tegenover haar voor zolang ze maar willen (maar ik denk dat ze na sluitingstijd toch zullen moeten opstaan;) ). Een derde deel van het museum was minder interessant en bestond vooral uit designer-stoelen en schilderijen die niet meer voorstelden dan bijvoorbeeld een wit vlak met een rode lijn. Zelfs met het audio-commentaar bij de hand (dat ik voor de zekerheid al genomen had), was er niks zinnigs uit op te maken en al helemaal niet waarom mensen er vele minuten naar bleven kijken. 's Avonds weer wat gegeten bij Chipotle en vervolgens met wat mensen van het hostel een pub crawl gedaan en wat Deens en Vietnamees bijgeleerd:). Van de ongeveer 15 mensen bleken er maar liefst 6 Nederlands te zijn... ik denk dat ik nog wat verder weg moet reizen om een echt vakantiegevoel te krijgen;). En er was een Pakistaan die alleen maar geinteresseerd was in de verhouding mannen/vrouwen in elke kroeg waar we heen gingen. O ja, als je een biertje wilde bestellen moest je overigens overal je ID laten zien...

Donderdag ben ik begonnen in Chinatown, en daarna over de Brooklyn bridge gelopen naar Brooklyn. In het Brooklyn Bridge park heb ik een uurtje in het zonnetje gezeten met uitzicht over Manhattan en natuurlijk de brug zelf. Vandaag was het namelijk onbewolkt en 20 graden, eindelijk vakantieweer dus:). Vervolgens ben ik weer teruggelopen via de brug naar downtown NY met o.a. wall street en de city hall. Hier was een demonstratie aan de gang tegen de banken. Met borden als "reclaim America" en toespraken van de voorzitter van de NAACP, met een hoog "Yes We Can" gehalte. In de avond ben ik ook nog even langs Chelsea en de red-carpet van het TriBeCA filmfestival gelopen. Jammer genoeg was er alleen maar een premiere van een onbekende documentaire.

Vrijdag was de laatste hele dag in New York. Dus het was tijd om van elke minuut van New York te gaan genieten;). Na een turkey salami sandwich en een Dunkin' Donut ben ik begonnen met de View from the Rock vanaf het Rockefeller Center. Met een mooi uitzicht over Central Park, de Empire State Building, en downtown met het vrijheidsbeeld in de verte. Vervolgens heb ik wat t-shirts gekocht bij A&F, met een grande frappuccino coffee gezeten in het zonnetje in Central Park bij het meertje met uitzicht op het Plaza hotel. En vervolgens bij heb ik bij Best Buy een netbook gekocht waarop ik op dit moment dit stukje aan het schrijven ben. De wereld van het backpacken heeft zich namelijk geevolueerd;). Iedereen heeft tegenwoordig een netbook bij zich en overal is er gratis wireless (behalve in m'n appartement in Lima). Terwijl je in het hostel moet betalen om een computer met internet te gebruiken en rondtrekkende hippies zo goed als uitgestorven zijn.

Rond 5 uur heb ik met Luu en Theresa (mijn twee Deense roommates, broer en zus van vriendin van broer, waren in NY om een ring te zoeken, nuttige info toch) afgesproken in SoHo. Eerst ben ik met Luu meegegaan naar de Applestore waar hij een IPad (3G, eerste dag van verkoop) wilde kopen. Na een kwartier in de rij te hebben gestaan, konden we naar binnen waar je werd toegejuicht door 10 Apple-medewerkers en na 1 minuut had je al een IPad in handen, only in America;). Vervolgens hebben we bij Lombardi (familiebedrijf dat al 100 jaar bestaat) een grote pizza gehaald, en opgegeten in de metro op weg naar het Yankees stadion in de Bronx. Lombardi is echt een enorme aanrader, de pizza's worden gebakken in een steenkolen-oven, en de tomatensaus en mozzarella smaken echt heerlijk. Na drie kwartier kwamen we aan bij het stadion en na het kopen van merchandise konden we een kaartje gaan halen. De goedkoopste kaartjes die nog beschikbaar waren kostten maar liefst $60 per stuk, maar het waren wel zitplaatsen met een goed uitzicht:). De wedstrijd ging tussen de NY Yankees en de Chicago White Socks, met natuurlijk bij de Yankees Dan Jeter, A-Rod en Texeira (dat waren natuurlijk ook alle namen die ik kende;) ). Een baseball-wedstrijd is helaas wel best saai. Een wedstrijd duurt 3 uur en er zijn maar enkele spannende momenten, waaronder een wave die vijf keer het stadion rond ging en het moment dat Rivera ging pitchen. Twee momenten van Jeter (o.a. een homerun die ik gefilmd heb:) ), maakten echter veel goed, en we hebben een leuke avond gehad. De dag was natuurlijk nog lang niet voorbij en 's nachts zijn we uitgegaan bij Pacha in Chelsea. Misschien was dat vroeger een place-to-be, maar ik vond het eigenlijk wel tegenvallen. Laat staan de cocktails van $13 bij een entreeprijs van $30. Ik vraag me af hoe andere backpackers een budget van $20 dollar per dag kunnen hebben;).

Na 5 uurtjes slaap was het om 9 am tijd om op te staan, en ondanks dat ik 4.5 uur voordat het vliegtuig zou vertrekken al uitcheckte, was ik toch maar een kleine 2 uur voor vertrek op het vliegveld en had ik na de customs 20 minuten om te ontbijten voordat de boarding begon. Ik ben benieuwd of ik ergens nog een vliegtuig ga missen;).

De vliegreis over o.a. Florida, Cuba en Panama duurde weer zo'n 7 uur en rond 9 uur zaterdagavond landde ik in Lima. Volgens de school waar ik lessen in Spaans ga volgen de komende weken moest ik na het passeren van de douane kijken naar een bordje met Taxi Green, maar toen ik de aankomsthal binnenliep op zoek naar " Taxi Green" stond er recht voor mij een groot bord met daarop "Lars Esser". Zo jammer dat ik daar geen foto van heb genomen. De rit naar het appartement duurde ongeveer 30 minuten, en ging onder andere langs de Pacific met in de verte een groot verlicht kruis. De taxichauffeur hoefde maar een keertje te stoppen langs een verlaten straatje om de weg te wijzen;). Het hostel in New York gewend, gecombineerd met de kleine huisjes langs de weg, dacht ik dat het appartement waarschijnlijk niet veel zou voorstellen. Maar het is beter dan ik ooit zou kunnen hebben gehoopt. Ik heb een eigen slaapkamer met een grote gedeelde woonkamer en een grote keuken. Het appartement ligt op de 8e verdieping en je stapt vanaf de lift direct in het appartement met uitzicht over heel Lima:) en dat voor een prijs die per week maar de helft is van het hostel in NY. Maar daar meer over in een volgend blog.

De komende twee weken heb ik van 9-13 les in het Spaans en de rest van de dag vrij om LIma te verkennen. Ik hoop dat ik mijn volgende stukje in het Spaans kan typen;).

Ciao, Lars