Lars is Famous

Toch maar even een waarschuwing vooraf: dit verhaal is nogal aan de lange kant, maar het bevat dan ook een maand aan avonturen in Australië. Ik hoop dat je mijn blog met veel plezier leest en niet direct je werk in de steek laat om het vliegtuig naar Australië te nemen.

Mijn maand in Australië was namelijk echt a-w-e-s-o-m-e, zoals de Ozies zouden zeggen. De eerste dag was echter een heel ander verhaal.

Voordat ik in Australië aankwam, ben ik een week op het noordereiland van Nieuw Zeeland geweest. Het was een heel leuke week, met als hoogtepunt 100 m abseilen in een grottencomplex met glowwormen, maar omdat 't winter was, had ik na een paar dagen wel een flinke verkoudheidheid te pakken. Die resulteerde in het hebben van zo goed als geen stem, en elke avond dood moe zijn. Toen ik uit Nieuw Zeeland vertrok, maakte de customs officer nog een opmerking over m'n rode ogen (nog een van m'n symptomen..), hij dacht dat die waarschijnlijk kwamen doordat Nederland zojuist de finale van het WK had verloren (wat nog niet eens zo'n vreemde gedachte was).

Volkomen hees stapte ik in het vliegtuig, en volkomen hees en half doof weer uit het vliegtuig. Vliegen en een verkoudheid gaan niet goed samen, vooral niet tijdens de afdaling voor de landing... Vervolgens ben ik met een shuttle bus naar mn YHA hostel gegaan, waar ik de rest van de middag en nacht heb doorgebracht...

En vanaf toen was elke dag gewoonweg fantastisch, hoewel ik wel nog zo'n anderhalve week hees was. Je stem rust geven en reizen gaan namelijk volkomen niet samen, en al helemaal niet als je een gesprek wilt voeren in een bar.

Op m'n tweede dag, ontmoette ik een paar mensen in m'n hostel, met wie ik de rest van dag heb doorgebracht met 't bekijken van een gedeelte van Sydney en Manly Beach. Ik kan wel zeggen dat 't een redelijk gemixt gezelschap was, wat je wel kunt zien aan de namen: Yoishi, Katie, Hye, Stuart en Jorgen. Ik ben ongeveer een week in Sydney gebleven, en heb natuurlijk het Opera House gezien (het is inderdaad een heel indrukwekkend en mooi gebouw), Harbour Bridge, de botanische tuinen (met flying foxes) en een wildlife center met alle levensgevaarlijke slangen en spinnen die in Australie voorkomen (de 5 meest dodelijke slangen leven in Australië ). In mijn eerste weekend heb ik ook Stephan ontmoet (www.istephan.nl, met o.a. de uitleg van wat hij in Australië aan 't doen is, iets met donkere materie en melkwegstelsels ofzo), die ik heb leren kennen gedurende mijn stage in Baltimore (zie de vorige reeks blogs op deze site), en het was gaaf om 'm weer te zien op alweer 't derde continent.

Na het weekend ben ik samen met Katie (Liverpool) doorgereisd naar Byron Bay. Byron Bay is een soort van hippies/surfers/resorts plaats, wat een hele leuke mix opleverd met hotels met live muziek en hippies die 's avonds op het strand een soort van vuurdans uitvoeren. Ik heb er een paar hele leuke avonden gehad, vele interessante reizigers ontmoet (van China tot Ierland), en weer mensen teruggezien die ik eerder al in Sydney had ontmoet (waarvan een in het stadion zat in Zuid-Afrika tijdens de finale voor maar 130 pound, zo jaloers). En om het helemaal perfect te maken, ik heb zelfs ook nog walvissen gezien.

Na een paar dagen ben ik met Katie en Fiona (Ierland) doorgereisd naar Brisbane (eindelijk 20+ C). Hier zou mijn volgende weerzien plaatsvinden, namelijk met Jan-Willem, die in dezelfde kamer zat als ik gedurende mijn eindeloos durende afstudeerproject met 'fantastische' resultaten. Hij woont samen met Marta in een mooi huisje naast de rivier, en in de avond hebben we zelfs nog Kolonisten van Katan gespeeld. Verder heb ik in Brisbane een fascinerende tentoonstelling van Ron Mueck bekeken in de Gallery of Modern Art. De tentoonstelling bestond uit siliconen beelden van mensen op verschillende schalen en van verschillende leeftijden. Ze leken allemaal levensecht en de de haren op de huid en van de wenkbrauwen waren er een voor een erin gezet.

Na 2 dagen Brisbane reisde ik door naar het kustplaatsje Noosa. Het weer was redelijk dramatisch met een grijze lucht en af en toe regen. Maar omdat het een van de laatste mogelijkheden was om te leren surfen (in Byron Bay waren er geen golven en verder noordwaarts begint het Great Barrier Reef), had ik toch maar een les geboekt. Gelukkig laat mijn geluk me bijna nooit in de steek als ik het echt nodig heb, want de volgende dag scheen de zon weer. De surfles duurde 3 uur en na een les op het strand was het tijd om in een wetsuit de zee in te gaan. Na een paar pogingen lukte 't om alle stappen van het surfen te voltooien: peddelen als de golf eraan kwam, de golf nemen en opstaan, en surfen. Surfen is echt zo gaaf! Waarna ik in het Noosa National Park ook nog een koala in het wild zag...

Na enkele regenachtige dagen in RAINbow beach was het tijd voor een van de absolute hoogtepunten van mijn Australië-trip: de "3d/2n Fraser Island tag along self-drive jeep tour". Na een instructie (vooral een do not this and that), was het de volgende ochtend zover om met vijf Toyota Landcruisers naar Fraser eiland te rijden, waar we op het strand aankwamen na een korte oversteek met een veerboot. Het strand is de highway van het eiland en het snelheidslimiet is 80 km/u. Met af en toe wash-outs (terugschakelen naar 2e versnelling), nat zand (jeep laten glijden en niet bijsturen) en dingo's (foto's maken). Overdag bezochten we een aantal helderblauwe meren met stranden, de champagne pools en Indian Head, waar je vele humpback walvissen kunt zien die op weg waren naar Antarctica. De avond brachten we samen met dingo's door op een camping net achter de duinen bij het strand. De afwas deden we in de zee en 's avonds keken we naar de duizenden sterren en het melkwegstelsel, en een maanopkomst vanuit de zee, onder het 'genot' van goon. Goon is een fruitachtige wijn, die je koopt in 4 liter verpakkingen die zo'n 8 euro kosten. De hangover ervan is echter best wel slecht.

Hierna was het tijd voor een absolute must-do voor iedereen die naar Australië gaat. Namelijk de Scooteroo tour in Town of 1770. Na eerst in de ochtend een $17 surfles te hebben gevolgd (instructie: peddelen en gaan staan, maar helaas waren er geen golven, maar zooo goedkoop), liep ik in de middag met Dominic (Engeland, eerder ontmoet in Byron Bay, Fraser Island en Noosa) terug naar ons hostel en kwamen we langs Scooteroo, waardoor we gelukkig nog met de middagtoer mee konden gaan. Scooteroo bestaat uit het rijden op echte gepaintbrushde Amerikaanse low-rider choppers. Wat zo ontzettend awesome is. De motor van de chopper is wel wat kleiner (max 80 km/u), maar cruisen op een chopper is zo gaaf. Gedurende de rit heb ik ook nog kangaroes gespot en daar rijdend een foto van gemaakt. En aan de kust hebben we gekeken naar de zonsondergang in de zee, onder het kabaal van honderden kleurrijke vogels.

De reis ging vervolgens per Greyhound nachtbus met Meena (Fraser Island) verder naar het noorden voor het volgende avontuur: een driedaagse zeiltocht bij de Whitsunday Islands met de SV Whitsundays, onderdeel van het Great Barrier Reef. Kort samengevat: het koraal was heel mooi en kleurrijk, er waren vele vissen van allerlei groottes en kleuren (helaas geen schildpad gezien, maar omringd worden door honderden vissen dankzij visvoer is echt geweldig), het was ijskoud als je het water weer uitkwam, de achterkant van een groene mier smaakt heel zurig, het zien van het witste strand van de wereld (silica inplaats van zand) was heel mooi (zelfs zonder zon), en de terugtocht bij veel wind was echt fantastisch. Het was alleen jammer dat de zon niet veel scheen.

Het meest grappige en bijzondere moment vond echter plaats op een andere boot, de British Defender. Op deze boot zat namelijk Katie (waar ik eerder mee gereisd had), en die ik ook weer tegenkwam op Whitsundays. Wat al heel toevallig was aangezien ik vanuit Brisbane naar het noorden reisde, en zij vanaf Cairns naar het zuiden. Dus we spraken af om elkaar weer te zien op het vasteland. Dat vertelde ze dus op het schip (waar ik natuurlijk niet bij was), waarop iemand anders vroeg, "is dat misschien die Lars uit Nederland?" Daarop zei iemand anders weer: 'Hè, die ken ik ook', enzovoorts. Uiteindelijk kende ongeveer de helft van de mensen op dat schip mij: Katie (Sydney, Byron Bay), Meena (Rainbow Beach, Fraser), Tom, Harry, Gareth, Sam (Rainbow Beach), Biggi (Airlie, heel kort mee gesproken bij reisbureau). Waardoor de avond in Airlie Beach één grote reunie was, ik kende zo goed als alle mensen die aan mijn tafel zaten al van te voren. Na een kangaroo ratatouille en enkele kannen bier in het Beaches hostel , meer bier in de bar van Magnums hostel, veel goon in een van de huisjes van Magnum, cocktails in de bar, en Guinness in Paddies, eindigde de nacht rond 4 am, resulterende in een van de meest fantastische dagen tijdens mijn reis (snorkelen in Great Barrier Reef omringd door honderden vissen om 6 am + zeilen bij veel wind + zonnen bij lagoon + veel vrienden weerzien + geweldige avond uit). Het zal moeilijk zijn om deze dag te overtreffen:).

Hierna reisde ik door naar Cairns, waar ik nog een paar dagen heb doorgebracht. Overdag ben ik o.a. met een trein naar een plaatsje in het regenwoud geweest, en de avond bestond uit vele reunies. Dag 1: Yoichi en Hye (Sydney); dag 2: Meena (Fraser) en leren hoe een didgeridoo te bespelen; dag 3: Tom, Harry, Gareth en Sam (Rainbow Beach). Op de laatste dag ben ik 's ochtends naar Mission Beach gegaan voor mijn Skydive vanaf 14000 ft boven het Great Barrier Reef, met 60 s vrije val en landing op het strand, maar zie daarvoor mijn vorige blog.

Waarna het tijd was om het vliegtuig terug naar Brisbane te pakken, waar ik Jan-Willem en Marta weer heb ontmoet, een auto heb bekeken, gewonnen heb met Kolonisten van Katan, en 's ochtends rondgelopen heb op een lokale markt samen met Jan-Willem en Marta. Waarna het helaas tijd was om Australië te verlaten voor een vlucht naar Tokyo met een nachtelijke transfer in Auckland. Australië is a-w-e-s-o-m-e, zoals ik al eerder schreef.

Lars

PS O ja, mijn reisschema is een klein beetje gewijzigd, en vanuit Japan ben ik naar Thailand gevlogen, waar ik de komende twee maanden zal rondreizen. Viva el viajar!

PPS Geschreven op: 28 augustus in de trein van Kyoto naar Nara (Japan), 1 September in hotelkamer in Bangkok en 2 september op de veranda van het hotel met als luid achtergrondgeluid de eerste regen in Bangkok ('t schijnt namelijk dat 't regenseizoen is)