Lief Weblog,

Het spijt me dat ik de laatste twee maanden geen nieuwe verhalen meer heb geschreven over mijn vele avonturen tijdens mijn wereldreis. Bijvoorbeeld over het mountainbiken van de world's most dangerous road in Bolivia (18 dode mountainbikers van januari tot april, por favor censureren voor m'n oma's ;) ), de buitenaards mooie Salar de Uyuni, het bijna missen van mijn vliegtuig in de Europese stad Buenos Aires, het kijken van het WK op het strand van Copacabana in Rio, het regenachtige Ilha Grande, Homer Simpson ontmoeten in Hollywood, een week in paradijslijk eden Rarotonga, 100 meter abseilen in de Waitomo grotten in Nieuw Zeeland, rondlopen in Sydney, walvissen spotten in Byron Bay, surfen in Noosa, kamperen tussen de dingo's op Fraser Island, een lowrider chopper rijden in 1770, zeilen en snorkelen in het Great Barrier Reef bij Whitsundays en nog vele andere avonturen waarover ik honderden pagina's kan volschrijven. Maar nu heb ik gelukkig wel wat te vertellen mocht ik ooit nog terugkeren naar het kleine Nederland;).

Ik heb echter wel een goede reden waarom er zo weinig nieuwe verhalen verschijnen (behalve korte updates en foto's op facebook) en dit is het beste uit te leggen aan de hand van een voorbeeld, genaamd: een dag uit het saaie leven van Lars.

Datum: ergens eind juni
Locatie: andere kant van de wereld
Temperatuur: 25 graden en zonnig

Nadat ik op zondagmiddag samen met Bejar (Frankrijk) Universal Studios had bezocht, was het rond 6 uur in de avond tijd om de metro terug te nemen naar mijn hostel vlakbij Hollywood Boulevard. Rond half 7 kwamen we hier aan en na het ophalen van mijn backpack uit de bagageopslag, kwam om 7 uur de shuttle aan die me naar de luchthaven van Los Angeles zou brengen. De rit duurde ongeveer een uur over de wijdse autosnelwegen van LA en onderweg passeerden we downtown LA en het Staples Center. Op de luchthaven begon het lange wachten wat hoort bij Amerikaanse luchthavens. Eerst een rij voor de check in bij Air New Zealand, vervolgens een rij om mijn bagage in te checken, gevolgd door een lange rij (die zelfs buiten het gebouw begon) voor de paspoortcontrole en als laatste nog een rij voor de controle van de handbagage. Na ongeveer 2 uur wachten kwam ik aan bij de gate waar ik nog even een pepperoni pizza kon eten en een laatste Starbucks cappuccino kon drinken. De zoektocht naar een postbus voor het posten van een postkaart bleek nutteloos. Want hoewel je postkaarten kunt kopen in de tax-free shops, zijn er geen postbussen in het verband van bommen en andere denkbeeldige gevaren.

Rond 11 pm begon de boarding van vlucht NZ0019 van Air New Zealand, de wekelijkse vlucht naar Rarotonga. Elke stoel in de Boeiing 777 had zijn eigen personal video system en na het doorbladeren van alle 40 films, viel mijn keuze uiteindelijk op de Pixar-film Up. Halverwege de film viel ik in slaap, maar omdat de vlucht zo'n 9 uur duurde, kon ik in de volgende ochtend de film nog afkijken. Gevolgd door een paar afleveringen van Family Guy.

Om 6 uur lokale tijd landde het vliegtuig op de luchthaven van Rarotonga, het grootste eiland van de Cook Eilanden. De Cook Eilanden liggen tussen Tahiti en Samoa in de Stille Oceaan, ten zuiden van Hawaii. Op Rarotonga wonen ongeveer 15.000 mensen en de resorts zijn allemaal kleinschalig. Het was nog donker toen ik uit het vliegtuig stapte, en de passagiers werden verwelkomd door een gitarist die lokale Maori songs speelde. Helaas was er wel geen bloemenketting;).

Eenmaal buiten het vliegveld (dat uit een hal bestond), ging ik kijken of er een transferbusje naar mijn hostel was. Nog gewend aan de Zuid-Amerikaanse opdringeringheid en de do-not-trust-anyone regel, wimpelde ik een man af die op me af kwam lopen, aangezien ik dacht dat 't een taxichauffeur was. Het bleek echter dat hij de chauffeur van mijn transferbusje was... De overgang naar opeens alleen maar behulpzame en vriendelijke mensen was wel even wennen:).

Na aankomst bij het Backpackers International Hostel, een gemoedelijk, niet al te groot hostel, heb ik nog even een paar uurtjes slaap ingehaald. Hierna ging ik naar de veranda, waar de andere bewoners zaten te ontbijten. Er verbleven ongeveer 10 reizigers in het hostel, en de meeste tijd trok ik op met Scott en Amanda (Canada, aan het einde van hun Azië-Australië rondreis), Sven, Bjorn (Duitsland, broers) en Martin (gepensioneerde Australische rockster). Het eerste wat me te doen stond, was het kopen van een ontbijt. Dus op mijn nieuwe Braziliaanse havaianas liep ik langs de witte stranden met vele palmbomen naar een lokaal winkeltje om wat brood, eieren, jam en frisdrank te kopen. Het was wel even wennen dat de auto's aan de linkerkant van de weg rijden en nummerborden hebben die bestaan uit maar vier cijfers.

Na mijn ontbijt ging ik met Sven en Martin met de clockwise bus naar Avaroa om daar nog wat andere inkopen te doen, zoals postcards en Foster's bier. Omdat de bussen maar een keer per uur gaan, heb ik samen met Sven teruggelift naar het hostel en we konden meerijden in de open laadruimte van een klein vrachtwagentje.

De rest van de middag heb ik op het witte strand gelegen dat ongeveer 100 m van mijn hostel ligt. Het felwitte strand is helemaal verlaten, op een enkele hond met en een paar kokosnoten na, en kijkt uit over een blauw lagoon met in de verte het rif waarop de golven breken. Stel je het ideale droomstrand voor dat je soms in reisbrochures ziet, en zo ziet het er in het echt ook uit:).

Rond 5 uur in de middag ging de zon onder en wandelde ik terug naar het hostel om daar, na het nemen van een douche, wat avondeten klaar te maken. Vervolgens liep ik naar een lokale bar, genaamd Shipwreck, waar de rest m'n hostelgenoten al waren, samen met twee Raro-girls, Brea en Marie. Onder het genot van bier en cocktails vertelden ze over de vele scooterongelukken die ze hadden gehad, inclusief alle littekens en schaafwonden, waarna we achterop hun scooters naar een andere pub gingen genaamd Cocoputt. Op dat moment wist ik het nog niet, maar de Cocoputt zou onze dagelijkse hangout worden, waar we vele potjes minigolf zouden spelen samen met eigenaar Tooks en kok Sheiky. De absolute nemesis hole tijdens het minigolf was hole 15.

Na nog wat meer bier en wat snacks gingen we weer verder naar een bar in Avaroa (hoe ik daar kwam, is weer een ander verhaal, maar ongeschikt voor publicatie;) ). Ondanks dat er niet echt veel mensen waren in de Garden bar, behalve een paar locals en een groepje Nieuw Zeelandse meiden van Vara Beach House, was het toch een heel gezellige avond en na sluitingstijd was het tijd om terug naar het hostel te gaan. Al met al, een redelijk geslaagde eerste dag op Rarotonga:).

De volgende ochtend begon met het zoeken naar een verse kokosnoot en deze vervolgens te 'schillen'. De eerste keer ging het nog niet zo makkelijk, ondanks de hulp van Scott, maar de kokosnootmelk was wel heel lekker, waarna ik vervolgens op zoek ging naar een papaya.

Zoals je kunt zien, heb ik totaal geen tijd om verhalen te typen. Na een reis door Bolivia, Argentinië (Buenos Aires), Brazilië (Rio de Janeiro en Ilha Grande), Los Angeles, Rarotonga, Nieuw-Zeeland (Noordereiland) ben ik zo'n vier weken geleden aangekomen in Australië, waar ik in een maand van Sydney naar Cairns ben gereisd (ongeveer 2500 km). En echt, elke dag tot nu toe is zooo fantastisch geweest. Dus bij deze wil ik iedereen aanraden om te stoppen met werken of studeren en een enkel vliegticket te kopen naar welke bestemming dan ook.

Hieronder links naar de vele foto's die ik gedurende mijn reis tot nu toe heb gemaakt. Ik raad aan om ze verspreid over meerdere dagen te bekijken:).

Peru (waarschuwing: heel veel foto's)
http://www.facebook.com/album.php?aid=170340&id=575865677&l=58b03dc448

Bolivia
http://www.facebook.com/album.php?aid=174635&id=575865677&l=80fe46cec0

Bolivia, Salar de Uyuni
http://www.facebook.com/album.php?aid=182357&id=575865677&l=d2ac537335

Buenos Aires
http://www.facebook.com/album.php?aid=182603&id=575865677&l=9e4d97f81b

Brazil
http://www.facebook.com/album.php?aid=184756&id=575865677&l=69f3888a6a

Los Angeles
http://www.facebook.com/album.php?aid=185931&id=575865677&l=f6f36fa8d0

Rarotonga (Cook Islands)
http://www.facebook.com/album.php?aid=181492&id=575865677&l=95edb84131

New Zealand
http://www.facebook.com/album.php?aid=190502&id=575865677&l=d37933fdf3


Ciao,

Lars