Homeland Security Most Wanted

Hoi allemaal! De derde week van m’n stage in Baltimore is alweer bijna voorbij, dus het is weer tijd voor een update van m’n blog. Afgelopen weekend heb ik de toeristische attracties van Baltimore bezocht: het National Aquarium en het Baltimore Museum of Art. Maar op zaterdagmorgen ben ik eerst naar de (kerst)film van het jaar geweest: I Am Legend. Deze film hoort zeker in het rijtje Ratatouille, 300, Bourne Ultimatum en Hot Fuzz thuis. In de middag heb ik het Baltimorean Museum of Art bezocht. De belangrijkste redenen hiervoor waren dat het aan de overkant van het park ligt waar mijn kamer op uitkijkt en ten tweede de toegang is gratis. Natuurlijk hangt er de gebruikelijke Van Gogh, Rembrandt en Raphael en veel schilderijen van Matisse. Maar ze hadden ook het soort kunst dat je echt van binnen raakt: een volledig blauw schilderij en gedroogd fruit. Op zondag ben ik dan eindelijk naar het National Aquarium, dé toeristische attractie van Baltimore, gegaan en heb ik de middag doorgebracht tussen de haaien, dolfijnen, koevissen, zeepaardjes en natuurlijk Nemo.

’s Avonds heb ik nog een leuke site gevonden waarop je kunt zien hoeveel moorden, verkrachtingen en berovingen er binnen een halve mijl rondom mijn kamer hebben plaatsgevonden in de laatste twee weken. Gezien al die verhalen over de criminaliteit in Baltimore valt het erg mee (http://141.157.54.34/bpdmaps/police.htm, adres: 2905 North Charles Street). Het enige wat je moet doen als je buiten loopt is je “common sense” gebruiken zoals ze het hier noemen, m.a.w. met een grote boog om alles heenlopen wat er enigszins gevaarlijk uit ziet. Donderdagavond voelde ik me trouwens helemaal veilig, toen een rij van 20 politieauto’s met sirene aan langskwam, als ze tijd hebben voor een optocht dan moet Baltimore wel een erg veilige stad zijn.

Op maandag heb ik weer cellen gekweekt en op dinsdag kwam eindelijk alle materiaal binnen, dus ik kon toen eindelijk echt beginnen. Natuurlijk was een ding nog niet bezorgd, maar dat kon ik gelukkig lenen op een ander lab. Wat niet zo vanzelfsprekend is aangezien elk lab een eigen budget heeft en dus niet zomaar iets uitleent.

En op woensdagmiddag komen we eindelijk aan bij de titel van dit verhaaltje. In de ochtend werd er namelijk naar het departement gebeld door iemand van het Departement of Homeland Securities (ook wel genoemd het departement van onvriendelijke douaniers en deportaties). Het bleek namelijk dat ik niet ingeschreven was bij Johns Hopkins, waardoor m’n J1-status (verblijfsstatus) enigszins in gevaar kwam. Iets waar ik helemaal geen weet van had, aangezien ik op de eerste dag door de assistente van Jeff Bulte langs alle instanties ben geleid, blijkbaar was ze er een vergeten?! Maar goed, na het eerste telefoontje (later bleek dat mijn begeleider zelf ook al was gebeld door Homeland), ben ik maar vlug naar het International Services Office gegaan. Voor registratie had ik echter een formulier nodig dat op m’n kamer lag. Daarom heb ik vervolgens vlug de bus naar mijn kamer gepakt en daar alle formulieren gepakt die ik zag liggen, aangezien ik niet veel tijd had omdat het International Services Office al bijna ging sluiten. Eenmaal aangekomen bij het ISO (10 min. vordat het dichtging) bleek dat ik juist dat ene formulier (DS-2019) niet had meegenomen. Dus nu moet ik morgen weer terugkomen, maar ik heb gelukkig het formulier gevonden, ik had het namelijk verstopt in mijn koffer. En inmiddels (donderdag) is alles weer opgelost.

Alle problemen zijn nu dus voorbij en om even uit te rusten van de eerste drie weken ga ik zaterdag, zondag en maandag naar New York! Wat overigens haast niks kost, een retourtje met de bus (3.5 uur) kost maar 25 euro en het verblijf in een hostel voor twee nachten kost 50 euro. Dus ik denk dat ik nog wel een paar keer een weekendje naar New York ga :-).

Ik wens jullie een fijne kerst en een…, o nee wacht, voor het nieuwe jaar begint zal er denk ik nog wel een stukje verschijnen hier. Dus voor nu: Prettige Kerstdagen!